به گفته ویتمن، که به مکان‌هایی در مینه‌سوتا، نوادا و کالیفرنیا و همچنین منابع گسترده بکر در بستر دریا اشاره می‌کند که می‌توان ادعا کرد که ایالات متحده «کاملاً دارای ذخایر قابل توجهی» از مواد معدنی کلیدی است.
چین در حال حاضر شروع به تسلیح کردن کنترل خود کرده است – تا حدی با اعمال ممنوعیت صادرات بر فناوری استخراج و فرآوری. ماه گذشته، چین صادرات سه ماده معدنی حیاتی – گالیم، ژرمانیوم و آنتیموان – به ایالات متحده را ممنوع کرد و قبلاً محدودیت‌هایی را برای محموله‌های گرافیت اعمال کرد.
به گفته باربارا آرنولد، استاد مهندسی معدن در دانشگاه ایالتی پن، از هم‌اکنون، روند صدور مجوز «هنوز بسیار دشوار است».
آلتهاوس گفت: «چین نقطه مقابل خواهد بود، به این معنی که تقریباً هیچ سخت گیری مجاز وجود ندارد.
چین در تامین مواد معدنی حیاتی جهان نقش بسزایی دارد – و کارشناسان هشدار می‌دهند که اگر دولت تلاش‌های خود برای رقابت را افزایش ندهد، این وضعیت یک خطر بزرگ برای امنیت ملی ایالات متحده است.
تلاش چندین دهه چین برای گوشه گیری بازار به شدت توسط پکن یارانه می شود، پکن که از کنترل خود بر عرضه برای دستکاری قیمت ها استفاده می کند و کنترل های صادراتی سخت گیرانه تر را برای تثبیت سلطه خود اعمال می کند. چین همچنین حقوق معدنی را در سراسر آفریقا و سایر مناطق غنی از منابع به عنوان بخشی از طرح کمربند و جاده خود – با شرایط بسیار مطلوب – گرفته است.
ایده تحریم کامل چندان دور از ذهن نیست. در سال 2010، چین برای مدت کوتاهی ارسال عناصر کمیاب خاکی به ژاپن را در حالی که دو کشور درگیر اختلافات ارضی بودند، متوقف کرد.
به گفته آلتهاوس، برای تقویت زنجیره تامین خود در خارج از چین، ایالات متحده باید به دنبال افزایش مشارکت با کانادا و استرالیا باشد. کشورهای دارای منابع سنگین در آسیای مرکزی و آفریقا، که به طور سنتی تحت سلطه چین قرار گرفته اند، گزینه دیگری هستند.
در جبهه داخلی، حمایت دولت ایالات متحده برای اکتشاف در مراحل اولیه مواد معدنی جنایی و قابلیت‌های فرآوری محلی، کمک زیادی خواهد کرد.
این لوایح بودجه بیشتری را برای همکاری ایالات متحده با کشورهای دوست در زنجیره تامین مواد معدنی حیاتی صادر می کند. اعمال کنترل های صادراتی بر روی مواد باتری و آهنربای داخلی؛ و یک “ذخیره منابع انعطاف پذیر” راه اندازی کنید که به محافظت از تولیدکنندگان آمریکایی در برابر دستکاری قیمت چین کمک می کند.
ایالات متحده در دهه 1980 به دلیل نگرانی های زیست محیطی که منجر به قوانین سختگیرانه مجوز و صدور مجوز شد، از استخراج خاک های کمیاب دور شد. از آنجایی که کسب‌وکارها برای تامین نیازهای خود به خارج از ساحل نگاه می‌کردند، سود معدن کاهش یافت و تولید داخلی کاهش یافت.
“ما به هیچ طریق دیگری جز داشتن جایگزینی برای آنچه چین انجام می دهد، با آنها مبارزه نمی کنیم. و من فکر می‌کنم که ما می‌توانیم این کار را انجام دهیم، و فکر می‌کنم می‌توانیم آن را به سرعت انجام دهیم، “ویتمن گفت.
برای مقایسه، چین محدودیت‌های زیست‌محیطی کمی بر پروژه‌های معدنی خود اعمال می‌کند – و طبق گزارش اخیر کمیته منتخب، یک زنجیره تامین داخلی “آلوده به کار اجباری و روش‌های تخریب محیط‌زیست معدن و پالایش” ساخته است.