تیمی از باستان شناسان وابسته به چندین مؤسسه در آلمان، که با یک همکار از بریتانیا و دیگری از برزیل کار می کنند، شواهد جدیدی از اهمیت ذرت برای افراد قبل از استعمار ساکن حوضه آمازون یافته اند.
در مقاله خود که در ژورنال Nature Human Behavior منتشر شد، این گروه توضیح می‌دهد که چگونه استخوان‌های پیش از استعمار انسان‌ها و حیوانات را در Llanos de Mojos، بولیوی، که به عنوان مکانی که زمانی مردم کاسارابی باستانی در آن زندگی می‌کردند، تجزیه و تحلیل کردند.
تحقیقات قبلی نشان داده است که مردمی که در حوضه آمازون زندگی می کردند قبل از ورود اروپایی ها محصولاتی مانند سیب زمینی شیرین، کدو، سیب زمینی شیرین و مهمتر از همه ذرت را برای مصرف کشت می کردند. اما، همانطور که محققان در این تلاش جدید خاطرنشان می کنند، کار کمی برای یادگیری در مورد رابطه بین آن محصولات، افرادی که آنها را می خوردند و حیواناتی که با آنها یا در نزدیکی آنها زندگی می کردند، انجام شده است.
برای پر کردن چنین شکاف‌هایی، محققان بقایای 86 نفر و 68 حیوان (مربوط به سال‌های 700 تا 1400 میلادی) را که در Llanos de Mojos، منطقه‌ای در بولیوی، توسط تیم‌های متعدد طی سال‌ها حفر شده بودند، تجزیه و تحلیل کردند. محققان خاطرنشان می کنند که مردم به کاسارابه تعلق داشتند – یک فرهنگ ماقبل استعماری که به خاطر تپه های تاریخی بزرگی که در Llanos de Mojos ساخته اند و کانال هایی که آنها را به هم وصل می کند مشهور شده است. در تجزیه و تحلیل بقایای این بقایا، محققان می خواستند بهتر بفهمند که انسان ها و حیوانات در منطقه چه می خورند.
کار این تیم بیشتر شامل انجام یک تجزیه و تحلیل ایزوتوپی از استخوان ها و دندان ها بود تا مشخص شود یک فرد یا حیوان قبل از مرگش چه می خورده است. با انجام این کار، تیم تحقیقاتی دریافتند که ذرت جزء اصلی رژیم غذایی Casarabe است. تمام بقایای آن شواهدی از رژیم غذایی سنگین غلات را نشان داد.