یکی از نوآوریهای جالبتری که دونالد ترامپ در کمپینهای ریاستجمهوری مدرن به ارمغان آورده، فضای حزبگونه تجمعات ترامپ بوده است. این تجمعها در ایالتها و مناطق میدان نبرد بودند، جایی که ترامپ برای چند ساعت صحبت کرد و اغلب مسائل سیاسی و سیاسی را با جوک و تفسیر در مورد امور غیرسیاسی، با مقداری موسیقی و کمی رقص در هم آمیخت.
پس باز هم، این نوع تجمعات سیاسی کاملاً جدید و منحصر به سیاست آمریکا نیستند. رویدادهای سیاسی با فضای حزبی از ابتدای جمهوری و قبل از آن وجود داشته است. جورج واشنگتن در انتخابات خود برای مجلس برگزس ویرجینیا، دستکم برای یک رویداد خشن در روز انتخابات که رایدهندگان را با نوشیدنیهای الکلی و غذا پر میکرد، هزینه کرد.
اما در سال 1840 بود که پیشرو واقعی تظاهرات مدرن ترامپ برای اولین بار رخ داد. به گفته یک مورخ برجسته، در نتیجه تظاهرات آن سال، آن انتخابات «عمدتاً سرگرمی و بازی» نامیده شد. کمپین های ریاست جمهوری، پل اف. بولر، جونیور در آن سال، حزب مخالف، حزب ویگ، که ژنرال ویلیام هنری هریسون را اداره می کرد، حزب دموکرات-جمهوری خواه و رئیس جمهور کنونی ماروین ون بورن را به چالش کشید (توجه داشته باشید. – برخلاف فرهنگ عامه، مارتین ون بورن به خصوص “بد” نبود). اقتصاد در بهترین شکل نبود، اما ویگها همچنین یک کمپین بهشدت ناصادقانه راهاندازی کردند که هریسون را بهعنوان یک قهرمان جنگ به تصویر میکشید که مردی از مردم بود، در کلبهی چوبی به دنیا آمده بود و از نوشیدن سیب سفت لذت میبرد. (هیچ یک از این ادعاها درست نبود.)
برای پیشبرد مبارزات انتخاباتی خود، ویگ ها تجمعات عظیمی برگزار کردند:
تخمین جمعیتی که برای تجمعات ویگ جمع شده بودند از هزار تا یکصد هزار نفر بود و گاهی اوقات برحسب محاسبه می شد. سطح زمین تحت پوشش … و گردهمایی های ویگ – مملو از سخنرانی ها، آهنگ ها، هلهله ها، و آب سرد – بود. تقریباً پایان ناپذیر: دو، سه، پنج ساعت. کلبههای چوبی تزئین شده با پوستهها (پس از مد کلبههای مرزی) همه جا حاضر شدند. در راهپیماییهای حزبی برپا میشد، در رژهها شرکت میکرد و تقریباً در هر شهر، شهر، روستا و دهکدهای در این سرزمین مستقر بود. سيدر سخت فراوان بود. و همچنین برای معتدل ها، سیب شیرین وجود داشت. شعارها، شعارها، نام مستعار و کلمات کلیدی فراوان بود: «رئیس جمهور کشاورز»؛ “قهرمان (نبرد) Tippecanoe”…و بهترین از همه (از آنجایی که جان تایلر از ویرجینیا همکار هریسون بود)، “Tippecanoe and Tyler Too!”
نشانها، دستمالها، کرم موبر، و کتابهای آواز چوبهای چوبی وجود داشت. ویگها با چرخاندن توپهای بزرگ هریسون به قطر ده یا دوازده فوت، که از ریسمان، کاغذ، چرم یا قلع ساخته شدهاند و با شعارهایی از شهری به شهر دیگر پوشانده شدهاند، عبارت «توپ را در حال چرخیدن نگه دارید» ایجاد کردند.