Arif Rafiq is president of Vizier Consulting, LLC, a political risk advisory company focused on the Middle East and South Asia. He is also a non-resident fellow at the Middle East Institute in Washington, DC. His scholarly work focuses on political reform, religious extremism, and terrorism in Pakistan, Afghanistan, and India, and great power politics in South Asia.
Rafiq recently completed a grant-funded study on the economic, political, and strategic implications of the China-Pakistan Economic Corridor. He previously conducted a study on Sunni-Shia sectarian violence in Pakistan.
A frequent contributor to print and web publications, Rafiq has written for Foreign Affairs, Foreign Policy, and The National Interest. He has also contributed to numerous other publications, including the Christian Science Monitor, Daily Beast, Los Angeles Times, New Republic, and POLITICO Magazine.
Previously, Rafiq worked for the Saban Center for Middle East Policy at the Brookings Institution and leading public relations firms Burson-Marsteller and Ruder Finn.
From 2011-13, Rafiq was listed by Foreign Policy as one of the top 100 foreign affairs commentators on Twitter. He received an MA in Arab Studies from the Georgetown University School of Foreign Service.
پیامد های حقوقی آتش بس
اگر دولت افغانستان و طالبان به این نتیجه رسیده باشند که :
اول- جنگ چهل و پنج ساله افغانستان طولانی ترین جنگ در جهان است طی یک سده اخیر.
دوم- اگراین جنگ طولانی چهل وپنج سال دیگر هم دوام کند هیچ یک از طرفین جنگ افغانستان توسط جنگ پیروز شده نمی تواند.
بنابرین طرفین امروز یا فردا باید باهم کنار بیایند و بمنظور خاتمه دادن به این جنگ طولانی هر دو طرف سلاح خود را به زمین بگذارندو صادقانه مصالحه کنند . درین صورت اولین قدم عبارت خواهد بود از قبولی آتش بس توسط هردو طرف با رعایت قواعد حقوق و مکلفیت های حقوقی آن .
آتش بس پی آمد های گسترده حقوقی دارد که دولت افغانستان و طالبان لازمست از هم اکنون هر کدام، یک گروپ از جمله حقوق دانان ورزیده خود را توظیف کنند تا تمام جنبه های حقوقی آتش بس را با نظرداشت تجارب سایر کشور ها مورد مطالعه و پژوهش های علمی قرار دهند وچندین طرح مسودهء اعلامیه آتش بس را با ضایم آن تهیه کرده به مقامات رهبری بسپارند.
رئیس اجرایی داکتر عبدالله میتواند به وزارت عدلیه وظیفه بدهد تا یک کمیته متشکل از حقوق دانان ورزیده را ایجاد کند تا در مدت یکماه مسوده یک طرح اعلامیه آتش بس را تهیه نموده. یک کاپی آنرا به ریاست جمهوری ، کاپی دوم را به ریاست اجرایی و کاپی سوم را به سفارت امریکا در افغانستان ارائه کنند.
استفاده از دساتیرنشریه ذیل برای این کمیته بسیار مفید تمام شده میتواند :
قابل توجه اشرف غنی و داکتر عبدالله
اعلان آتش بس یکجانبه توسط دولت
طالبان گفته اند که قبل از امضای توافقات با امریکا، به کاهش خشونت خواهند پرداخت بخصوص در شهر های بزرگ . همچنا ن آنها موافقه نموده اند که همزمان با امضای توافقات صلح با امریکا از یک هفته تا ده روز آتش بس اعلان کنند .
اعلان آتش بس یک موضوع دوجانبه است ، یعنی اگر دولت آتش بس طالبان را درین مدت یک هفته تا ده روزرعایت نکند ، اصلآ هیچ آتش بسی صورت نخواهد گرفت. دراین اعلان آتش بس کوتا مدت، ابتکارعمل بدست طالبان است که دولت ازان تبعیت و پیروی خواهد کرد.
اما اگر همزمان با امضای توافقات صلح بین امریکا و طالبان ، دولت افغانستان ابتکار عمل را بدست گیرد یعنی برای یک هفته و ده روز نی بلکه آتش بس را برای یکماه اعلان کند، نه تنها ابتکار عمل دوباره بدست دولت انتقال خواهد کرد بلکه دولت بیشترمورد حمایه مردم نیزقرار خواهد گرفت.
آتش بس یکماهه دولت، جمع آتش بس ده روزه طالبان، و بعد از ده روز تعهد طالبان به کاهش خشونت در جریان آتش بس یکماهه دولت ، بسیار امکان دارد که درجریان این یکماه درعمل در بیشتر از نود درصد قلمرو افغانستان صلح و آرامش دوفاکتو برقرار شود.
چون در جریان این یکماه آرامش نسبی، مذاکرات بین دولت و طالبان در آلمان آغاز خواهد شد که در راس آجنده آن آتش بس سراسری و طولانی قرار خواهد داشت، به این ترتیب با هوشاری دولت که ابتکار عمل را بدست گیرد‌و در مدت آتش بس ده روزه طالبان یکماه آتش بس اعلان کند چانس آغاز یک صلح دوامدار مساعد ترخواهد شد آنچیزی که هم دولت میخواهد و هم تمام مردم آرزو دارند.
اگر تا اخیر یکماه توافق سیاسی مقدماتی بین دولت و طالبان تامین نشد ، دولت میتواند این آتش بس یکجانبه را برای یک ماه اضافی تمدید کند.
آتش بس طویل المدت در عمل افغانستان را به دو بخش تجزیه خواهد کرد
در جریان مدت آتش بس طویل المدت، طالبان یک قدم بطرف قلمرو تحت تسلط دولت حمله نخواهند کرد و در مقابل دولت افغانستان یک قدم بطرف جلوبه قلمرو تحت تسلط طالبان پیشروی ومداخله نخواهند نمود. نیروهای نظامی و ملکی هر دو طرف حاکمیت طرف مقابل را بالای قلمرو یک دیگر احترام خواهند کرد . در نتیجه در داخل قلمرو تحت کنترول دولت قانون اساسی دولت اسلامی افغانستان تطبیق خواهد شد اما در قلمرو تحت تسلط طالبان شریعت و مقررات امارت اسلامی طالبان تطبیق خواهد گردید .
به این ترتیب در عمل در مدت آتش بس طولانی قلمرو افغانستان به دو بخش تقسیم خواهد شد ، بخش اول قلمرو تحت کنترول دولت جمهوری افغانستان که عمدتآ در شهر های بزرگ و در خارج شهر ها بیشتر در مناطق شمال افغانستان قرار خواهند داشت و بخش دوم قلمرو تحت تسلط طالبان که بیشتر مناطق خارج شهر های بزرگ را در مناطق جنوبی و شرقی افغانستان تشکیل خواهند داد. یعنی آتش بس طویل المدت در عمل افغانستان را به دو بخش تجزیه خواهد کرد.
بخش اول افغانستان مرکزی و شمالی. بنام دولت اسلامی افغانستان .
بخش دوم افغانستان شرقی و جنوبی، بنام امارت اسلامی افغانستان.
چون مدت مذاکرات بین دولت و طالبان بسیار طولانی تر از مدت مذاکرات طالبان و امریکا دوام خواهد کرد. درجریان این مدت طولانی افغانستان به دو قسمت تجزیه خواهد گردید.
اگر مذاکرات دولت با طالبان به هیچ نتیجه نرسد. افغانستان بصورت دایمی به دو قسمت تجزیه خواهد گردید ویا آتش جنگ ویرانگر و خانمان سوزدوباره از سر گرفته خواهد شد.
|